نقش آناتومی ترسیمی در ارتقاء کیفیت آموزش آناتومی دانشجویان پرستاری، مامایی و پیراپزشکی شرق گیلان

  مقدمه: درس آناتومی برای اغلب دانشجویان به منزله یک درس غیرقابل درک، که به ذهن سپاری آن مشکل و فراموشی آن سریع اتفاق می­افتد، تلقی می­شود، لذا این مطالعه با هدف تعیین نقش آناتومی ترسیمی در ارتقاء کیفیت آموزش آناتومی در دانشجویان انجام شد.   روش­ها: مطالعه بصورت نیمه تجربی بر روی380 نفر از دانشجویان پرستاری، مامایی و پیراپزشکی لنگرود در سال­های90-89 طی چهار نیمسال انجام شد. نمونه­ها به روش تصادفی در هر کلاس به دو نیمه تقسیم شدند. جهت نیمی از دانشجویان هر کلاس صرفاً از تدریس همزمان تئوری و عملی آناتومی، به کمک وسایل سمعی و بصری، جسد و مولاژ و جهت نیمی دیگر از دانشجویان همان کلاس (یعنی گروه تجربی) علاوه بر روش­های مذکور، از ترسیم نیز استفاده شد . دیدگاه دانشجویان گروه تجربی نیز نسبت به این شیوه تدریس با استفاده از پرسشنامه­ای که روایی صوری و محتوایی آن با نظر سنجی از همکاران محترم عضو هیئت علمی دانشکده تایید شده بود، بررسی شد و نتایج حاصل با استفاده از آزمون­های آمار توصیفی و استباطی ( t مستقل) و از طریق نرم­افزار Spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.   یافته­ها: نتایج نشان داد که فراگیران گروه تجربی میانگین نمره بالاتری نسبت به گروه دیگر کسب نمودند ] (35/1 ± 16) نسبت به (23/0 ± 13) [ که تفاوت معنادار بود (0317/0 p= ، 14/2 t= ). درگروه تجربی 7/88 درصد ازدانشجویان، این روش تدریس را به میزان بسیار زیاد نسبت به روش­های مرسوم ترجیح دادند. 63 درصد این روش را بسیار زیاد جذاب و 57 درصد نیز اعتقاد داشتند که این شیوه سبب افزایش مهارت آن­ها در بخش بالین خواهد شد.   نتیجه­گیری: نتایج نشان داد ترسیم در امر یادگیری درس آناتومی دانشجویان به­طور معنی­دار موثر بوده است و اکثریت دانشحویان از این شیوه تدریس رضایت زیادی داشتند.